Każdy hodowca ma w głowie inny ideał Kota Norweskie Leśnego - (kod EMS) -
NFO, nie może on jednak odbiegać od standardu który wyznaczyło FIFE, który po poprawkach zaczął obowiązywać od 1 stycznia 2000roku.
OGÓLNE WRAŻENIE: Duży, silny kot
Głowa: Z PRZODU: Trójkąt równoboczny.
Z BOKU: Czoło zaokrąglone, o odpowiedniej wysokości. Profil długi, prosty
bez załamania (stopu)
BRODA: mocna
Głowa Zulejki charakteryzuje się mocną brodą i bardzo ładnym prostym profilem, ponieważ jest norwegiem w starym typie jej profil jest krótszy od profilu naszych kocurów.
20pkt.
Patrząc z przodu: odległość od brody do zewnętrznej nasady ucha powinna być taka sama, jak odległość między zewnętrznymi krawędziami uszu. Pożądane jest, by od brody do końca uszu nie było żadnych załamań (można przyłożyć linijkę), zwłaszcza w miejscu, gdzie szczęka przechodzi w policzek (bez tzw. pinch'ów).
Patrząc z boku: sławny "norweski" profil - prosty od czoła do czubka nosa i pod odpowiednim kątem do potylicy. Nie może być płaski, taki jak u węża czy krokodyla.
USZY: KSZTAŁT: duże, odpowiednio szerokie u nasady, ostro zakończone, z
pędzelkami jak u naszego rysia i pokryte długim włosem od środka.
POŁOŻENIE: osadzone tak, że zewnętrzna linia stanowi przedłużenie linii
głowy od brody do ucha.
10pkt.
Preferowane są uszy duże. Należy pamiętać, że uszy kociąt są osadzone wysoko na głowie i blisko siebie. W miarę, jak kot rośnie, rośnie też czaszka i uszy rozsuwają się na boki.
OCZY: KSZTAŁT: duże i owalne, osadzone lekko skośnie.
WYRAZ OCZU, EKSPRESJA: czujne
KOLOR: dozwolone są wszystkie kolory niezależnie od koloru futra
Dark Water Chaton Roux*PL JW w hodowli
Nordhouse , Natasza ma piękne hipnotyzujące spojrzenie.
5pkt.
Mimo niskiej punktacji, oczy - ich położenie, kolor, wyraz ma wpływ na ceniony przez wszystkich specyficzny "norweski" wygląd. Oczy nie mogą być zbyt skośne i wąskie, nie być też okrągłe, jak spodki. Muszą mieć w sobie to "coś".
CIAŁO: TUŁÓW: długi, o silnej budowie i grubym kośćcu.
ŁAPY: silne, długie, tylne łapy dłuższe niż przednie. Stopy duże, okrągłe,
proporcjanalne w stosunku do łap.
25pkt.
Szczupłe, delikatne łapy sprawiają, że kot wygląda zbyt elegancko, co w przypadku kotów norweskich leśnych nie jest pożądane. Te koty muszą stać mocno na ziemi.
OGON:Długi i puszysty, powinien sięgać przynajmniej do łopatek, a najlepiej do szyi.
10pkt.
Ogon to prawdziwa ozdoba "norwega". Im dłuższy i bardziej puszysty, tym lepiej.
FUTRO: STRUKTURA: sierść pół długowłosą. Wełnisty podszerstek pokryty jest gładką, wodoodporną (nie zwilżalną) okrywą, która składa się z długich sztywnych i błyszczących włosów, pokrywających tył i boki zwierzęcia. Kot w pełnym futrze posiada pełną kryzę i portki.
KOLOR: dopuszczalne są wszystkie kolory (oprócz wymienionych poniżej) i białe znaczenia, niezależnie od wielkości i rozmieszczenia. Nie dopuszcza się: znaczenia himalajskiego (syjamskiego), koloru liliowego, czekoladowego, cynamonowego i płowego.
25pkt.
Trudno opisać, trzeba zobaczyć. Futro wyróżnia koty norweskie od kotów innych ras. To jest prawda w przypadku dorosłych, w pełni rozwiniętych osobników, zwłaszcza zimą. Jakość futra zależy od koloru i obecności pręgowania. Kocięta nie mają w pełni ukształtowanego włosa okrywowego. Ich futro tak różni się od futra kotów dorosłych, że uwaga ta też znalazła się w oficjalnym standardzie.
Felicja mama naszych chłopców z
Dwóch Susów charakteryzuje się mocnym i twardym włosem ościstym które przekazuje swoim dzieciom.
wszystkie informacje zawarte na stronie pochodzą z
AGNARU
